Gazeteci, yazar İlhan SELÇUK’un dik duruşunu unutmuyor, kendisini özlemle ve saygıyla anıyoruz.

İlhan SELÇUK (11 Mart 1925 – 21 Haziran 2010)

İlhan Selçuk, babasının mesleği sebebiyle, ilkokul, ortaokul ve liseyi değişik şehirlerde ve okullarda tamamladıktan sonra girdiği İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden 1950 yılında mezun oldu.

Bir süre avukatlık yaptıktan sonra, ağabeyi Turhan Selçuk’la birlikte yayımladıkları 41 Buçuk (6 eylül 1952-13 aralık 1952, 15 sayı) dergisiyle basın-yayın yaşamına girdi. Bir süre matbaacılık yaptı ve Karikatür (1958), Taş-Karikatür (1959) dergilerinin yayımcılarından oldu. Spor gazetesi Günlük’ü kısa bir süre çıkardı. Semih Balcıoğlu’yla Ulus gazetesinin mizah sayfasını hazırladı.

Düzenli gazetecilik kariyerine 1961’de Akşam’da başladı ve aynı yıl Tanin’e oradan Vatan’a geçti. Ertesi yıl Nadir Nadi’nin teklifi (“Yazılarınızı her gün okuyorum, beğeniyorum, bizimle çalışır mısınız?”) üzerine Cumhuriyet gazetesinde yazmaya başladı ve kendi deyişiyle “O günden bugüne Cumhuriyetle etle tırnak oldu”. 1991 yılından vefatına kadar Cumhuriyet’in başyazarlığını yaptı. “Pencere” başlıklı günlük köşe yazarlığı yapmanın yanı sıra, yayın kurulu başkanlığı, başyazarlık ve Cumhuriyet’i yayımlayan Cumhuriyet Vakfı başkanlığını yürüttü.

İlhan Selçuk, anı, belgesel ve incelemeleriyle Yüzbaşı Selahattin Yurtoğlu’nun (1894-1921) dört yılda kaleme aldığı anılarından yola çıkarak, Kurtuluş Savaşı’nı konu alan Yüzbaşı Selahattin’in Romanı’nı yazdı.

25 bin dolayında köşe yazısı yazdı. Yazılarıyla “Köşe Yazısı” dalında birkaç kez TGC ödülünü, 1989 Çağdaş Gazeteciler Derneği’nin Onur Ödülü’nü, 1994 TGC Basın Özgürlüğü Ödülü’nü, 1995’te Tüyap İstanbul Kitap Fuarı Onur Ödülü’nü aldı. Mimar Sinan Üniversitesi (2001) ve İstanbul Üniversitesi (2002) tarafından doktora unvanı, Yeni Kuşak Köy Enstitülüler Derneği tarafından 2006 Aydınlanma Onur Ödülü verildi.

Eserleri:

Roman:

• Yüzbaşı Selahattin in Romanı (2 cilt, 1973, 1975).

Gezi:

• Güzel Amerikalı: Çağdışı Bir imparatorluktan Gözlemler ve Düşünceler (1965),
• Uzak Komşu (Rusya’dan, 1967),
• Sovyetler-İran-Amerika İzlenimleri (1976).

Anı:

• Ziverbey Köşkü (1987).