Twitter
Visit Us
YOUTUBE
YOUTUBE
LINKEDIN
Share

Danıştay 8’nci Daire’nce  verilen “Andımız” kararıyla başlayan tartışmalar Türklük üzerine yoğunlaşınca,  bundan tam  14 yıl önce  6 Aralık 2004  tarihinde Eskişehir Sakarya gazetesinde   yayınlanan yazımın başlığını hatırladım: “Siz Türkiyeli misiniz, Yoksa Türk mü?”  2013 yılında kaldırılan “Andımızın “bir etnik kimliğin başka bir etnik kimlik üzerindeki tahakkümü” olarak yansıtılması,  Türk toplumundaki ayrışmayı destekleyenlerin ve bölücülerin elini güçlendirir. Bugün karara itiraz edenlerin bir kısmının,  Abant Platformu’na katılan ve daha sonra FETÖ üyesi olarak suçlananlar olduğu unutulmamalıdır. Şimdi bunlar kararı FETÖ projesi olarak nitelendiriyor.

Diyarbakır’da 1980 askeri darbe döneminde yapılan ve üzerinde şehrin simgesi karpuzun yer aldığı ‘Ne mutlu Türküm diyene’ yazısının kaldırılması toplumda farklı yorumlara yol açmıştır. O dönemde yerel basından aldığım iki örnek  şöyledir: “Diyarbakır’da yoğunluklu olarak Kürtler yaşıyor. Bu tarz ırkçı yazıların olması bizim için utançtı. Bunun kaldırılması beni çok mutlu etti.” Bir başka vatandaş ise, “Türküm demek de, Kürdüm demekte güzel bir şey. Diyarbakır’da ‘Ne mutlu Türküm diye’ yazıyorsa İstanbul’da da ‘Ne mutlu Kürdüm diyene’ yazılabilir. Kürt olmakla da gurur duyuyoruz, Türk olmakla da gurur duyuyoruz”  demiştir.

Andımızın kaldırılması 2013 yılında  çözüm sürecinde gündeme gelmiştir ama 2013 yılında 1982 Anayasası değişmemiştir. Anayasanın Başlangıcı ve 6’ncı maddesi geçerlidir:  Türk Vatanı ve Milletinin ebedi varlığını ve Yüce Türk Devletinin bölünmez bütünlüğünü belirleyen bu Anayasa…”   Türk Milleti, egemenliğini, Anayasanın koyduğu esaslara göre, yetkili organları eliyle kullanır.”

10’ncu Madde “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir” ve 66’ncı  maddede ki “Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan herkes Türk’tür”  tanımlamaları yerinde  dururken Habertürk TV’de 2 Kasım’daki oturumda bir  gazetecinin babasının Kıpçak, annesinin Kürt olduğunu söylemesi ve ardından da önce Müslümanım sonra Türküm demesi konuya hakim olmadığının kanıtıdır.

Çünkü, Müslüman olmak bir dine mensup olmaktır. Türkiye, 57 üyeli İslam İşbirliği Kuruluşu’nun (İİK)  daimi ve kurucu üyesidir. Bu kuruluşa 57 Müslüman ülke üyedir ama bunlardan 16’sı Arap, diğerleri ise ayrı milletlerdendir. Müslüman olmak bir dine, inanca mensup olmaktır. İİK’nun  tüm üyeleri Müslümandır ama 16’sı Arap, 5’i Türk diğerleri de farklı milletlerden oluşmaktadır. (S. Rıdvan Karluk, Uluslararası Kuruluşlar, 7. Baskı, s. 105)  Kuruluş’a sadece Müslüman ülkeler üye olabilir ama her Müslüman ülke Arap değildir. Din ile  milleti karıştırırsanız, bu iki kavramın ne anlama geldiğini bilmiyorsunuz demektir. 

Türkiye’de yaşayan insanların ana dili yüzde 98 oranında Türkçedir. Türkiye’de kendini   Türk Milleti’nden ayrı sayanların oranları ise yüzde 2-6 arasında değişmektedir.  (Ali Tayyar Önder, Türkiye’nin Etnik Yapısı: Halkımızın Kökenleri ve Gerçekler,  Ankara, Zirve Ofset, 1999)

Ali Tayyar Önder’e göre etniklik; (etnisite) benimsedikleri dil, din ve sahip oldukları kültür  bakımından  diğer gruplardan farklılık gösterir. Bazı durumlarda dil ortaktır, ayırıcı nitelik dini inançtır. Etnik bir grubun  oluşumunda  alt grupların tanımında önem taşıyabilen başka grup nitelikleri de vardır. Örgütlenme yapısı, aşiret organizasyonu, meslek benzerliği, dilleri, soyları, farklı toplulukların ortak bir kaderi paylaşmış olmalarının yarattığı dayanışma, birlik duygusu etnik grup oluşumunda rol oynayabilir.

Etnik kimlik  farklı sebeplerle süreç içinde değişkendir. Hunlar, Hititler, Sümerler, İskitler bugün hiçbir etnik grubu tanımlayan kimlikler değildir. Başka topluluklara karışmış olarak ırki nitelikleri bugünkü toplumlar içinde devam etmekte ise de etnik grup nitelikleri kaybolmuştur.

Etnologlar, bir ülkedeki etnik grupları belirlemede, kendi amaçlarına bağlı olarak  farklı etniklik kriterini  farklı yaklaşımlarla kullanabilirler.  Etnologlar, aynı ülkede çok farklı sayıda etnik grup belirleyebilirler. Özellikle etnik gerilimin  var  olduğu ortamlarda, etnologların grup tanımlarının dayandığı temellerin iyi değerlendirilmesi gerekir. Sadece dil esas alınarak yapılan  sınıflandırma yetersiz, kültürel kimliğin öne çıktığı durumlarda da tamamen yanlıştır.

Bu kapsamda Önder’in şu tespitine katılmamak mümkün değildir: “Zazalar tarih boyunca kendi kimliklerinde onurla direnmiş, ne Türklüğü ne de Kürtlüğü benimsememiş bir topluluktur. Zazaları inceleyen ciddi bütün bilim adamlarının ortak görüşü Zazaların Kürt ve Zazaca’nın Kürtçe’nin bir lehçesi olmadığı yolundadır. Ancak Zazaların azımsanmayacak bir bölümü bugün Kürt üst kimliğini benimsemektedir. Zazaları Kürt kimliğine iten, kendilerini kuşatan toplulukların bakışı ve devletin bu bakış doğrultusundaki tavrı olmuştur. Toplumsal ilişkiler Zazalara sürekli olarak Kürtlüğü empoze etmiştir… Genelde sadece dil ölçütüne dayalı etnik tasnifler ve etnik grupların nüfuslarına ilişkin tahminler geçerli değildir. Etnik grup nüfuslarının belirlenmesinde yapılan en ciddi yanlış budur.

Cumhurbaşkanı  sayın Erdoğan’ın “Türkçülük yapmak da, Kürtçülük yapmak da bölücülüktür”  tespiti bana göre yarı yarıya doğrudur. “Kürtçülük yapmak bölücülüktür” tespiti doğrudur.  Sadi Somuncuoğlu’nun savunduğu gibi “Türkçülük, milli birliği savunmak, Türk Milletini sevmek ve ona hizmet etmektir. Kelimenin sonundaki ek, aidiyeti gösterir. Asırlardır birlikte yaşayan sosyal topluluklar, inancı ve kökeni ne olursa olsun Türk Milletinin ayrılmaz parçalarıdır; Türk’türler.”

Kayseri’de, 22’nci  Ulusal, 12’nci  Uluslararası Dadaloğlu Kültür ve Sanat Şenlikleri kapsamında Şehir Tiyatrosu’nda Dadaloğlu, Avşarlar ve Yerelden Ulusala Avşar Kültürü konulu panelde bir konuşma yapan Prof. Dr. Yusuf Halaçoğlu, ”Asıl (Ne mutlu Türküm diyene) diyemeyenler ırkçılık yapanlardır. Türk milleti hiçbir zaman ırkçı olmamıştır” demiş, Türklerin ırkçılık yapması durumunda imparatorluk kuramayacaklarını  açıklamıştır.

Demokratik  anayasa yapma sürecinde 300 akademisyen, siyasetçi ve emekli askerin  27 Mart 2013 tarihinde yayınlanan Türk Milleti’ne Çağrı   bildirisini  bir daha okumakta yarar vardır. Anayasa’da vatandaşlık tanımı kapsamında “Türk” kelimesinin çıkarılması  gündeme geldiğinde  Taha Akyol’un   CNN Türk’te  açıkladığı 1924 Anayasası’ndaki ifade kalabilir görüşü  kabul görmüştür: “Türkiye’de din ve ırk ayırt edilmeksizin vatandaşlık bakımından herkese Türk denir.”

O dönemde Türk Milleti’ne Çağrı  bildirisine  imza atanlar  arasında bulunan ve SBF’de 1966-1967 döneminde SBF yurdundaki oda   arkadaşım Prof. Dr. İlber Ortaylı, bazılarının önerdiği “Türk” yerine  “Türkiyeli” kavramının kabul edilemeyeceğini söylemiştir. Bu çağrının ardından Taraf gazetesinden aydınlara “Brakisefal Türkler şeklinde eleştiri gelmiş, bildiriyi imzalayanlar  “kafatasçı” olarak tanımlamıştır.

Bunun üzerine  Ortaylı, “Birileri ben Kürt’üm diyecek diye ben Türklük’ten çıkamam” demiş ve bu  konudaki görüşlerini şöyle açıklamıştır:  “ Coğrafyayla kimlik edinilmez. Mesela Fransa memleketin adıdır. Hiç kimseye Fransa’dan türeme bir isim verilmez. Bizim adımızın da Türkiye’den mülhem olması şart değil. Türkiye bir memleketin adıdır. ‘Türkler’in ülkesi’ demektir. Ortaylı 8-14 Eylül 2017 tarihleri arasında düzenlenen  6’ncı Sivas Kitap Günleri kapsamında yaptığı konuşmada da  Biz Türk’üz. Osmanlı imparatorluğu Türklerin imparatorluğu, Cumhuriyet de Türklerin Cumhuriyeti. Bu kadar açık” demiştir.

Peter Alford Andrews’in Türkiye’de Etnik Gruplar (Ethnic Groups in The Republic of Turkey, Wiesbaden, 1989) kitabında yer alan  47 gruptan  18’i Türk’tür. Fakat bu etnik grupların sınıflandırılmasında   hata yapılmıştır. Bu grupların soylarının Türk, dillerinin Türkçe ve dinlerinin İslam olduğunu Andres  kabul etmektedir.

Türkiye’de etnik grup denilince akla hemen   Kürtler gelmektedir. Kürtlerin dili olan Kürt’çe  yapısal bakımından ağırlıklı olarak Farsça ve bir ölçüde de Türkçe’den etkilenmiştir. Çünkü Kürtler 2000 yıldır Persler, Sasaniler, Araplar ve Türklerle birlikte olmuşlardır. St. Petersburg Akademisi’nin yayınladığı 8528 kelimelik Kürtçe, Rusça ve Almanca sözlükte şu tespit yapılmıştır: 3000 Türkçe, 2000 Türkçeleşmiş kelime, 1240 Zint, 1030 Türkçeleşmiş Farsça 370, eski Pehlevi 300,  yerel  Kürtçe 108, Gildanice 60 kelime Kürtçe diline girmiştir.  (Mahmut Rişvanoğlu, Doğu Aşiretleri ve Emperyalizm, Boğaziçi Yayınları, 1992, s. 59)

Yazar Melih Aşık konu ile ilgili olarak  şunları yazmıştır: “Gazeteci Banu Avar geçmişte Fransa’nın ünlü siyasetçilerinden Patrik Deveciyan’la bir mülakat yapmış. Aralarında şöyle bir konuşma geçmiş: Siz bir Ermeni olarak 1915 olayları hakkında ne düşünüyorsunuz? Ben Ermeni değil, Fransız’ım. Ama siz Ermeni kökenlisiniz! Burası bir ulus devlet ve ben de Fransız yurttaşıyım. Yani Fransız’ım.”

Paris’te 5 yıl  görev yaptım. 1988 yılında Ermenistan’da büyük bir deprem oldu. 1 Ekim 2018’de 94 yaşında  vefat eden Ermeni kökenli Fransız şarkıcı  Charles Aznavour deprem sonrasında Fransa’da Ermenistan’a  yardım kampanyası başlatmış, neden böyle bir kampanya başlattığı sorulduğunda kendisinin  Fransız, kökeninin  Ermeni olduğunu söylemiştir. Aznavour hiçbir zaman ben bir Ermeni’yim dememiş, önceliği Fransız vatandaşlığına vermiştir..  18 Ekim 2018’de 90 yaşında  vefat eden Ara Güler’de “Ermeni olduğunuz için sıkıntı çektiniz mi?” sorusuna şu cevabı vermiştir: Yok. Herkes bilmez zaten benim Ermeni olduğumu. 

Ankara Cumhuriyet Başsavcısı Türkiyelilik üst kimliğini öneren   Azınlıklar Raporu sebebiyle akil   adam da  olan  Prof. Dr. Baskın Oran ile eski Başbakanlık İnsan Hakları Danışma   Kurulu  Başkanı Prof. Dr. İbrahim   Kaboğlu hakkında dava açmıştır. Azınlık Raporu’ndaki  “Türklük yerine Türkiyelilik” kavramının   önerilmesinin neden suç oluşturduğu şöyle açıklanmıştır:

Burada kullanılan Türk kelimesi   etnik-sosyolojik ile bütün Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarını kapsamaktadır.   Nitekim bugün İngiltere devleti vatandaşına İngiltereli değil, İngiliz,   Almanya devleti vatandaşlarına Almanyalı değil Alman, Fransa devleti   vatandaşına Fransalı değil, Fransız denilmektedir. Bu ülkelerde tek bir ırk   yaşamamaktadır. Örneğin, Fransa milletini yani Fransa’yı oluşturan etnik   unsurları Kelt, Flaman, Alzas, Katalan, Bask, Bröton, Normanlar ve başka   ırklar oluşturmaktadır. Buradaki bir Fransız vatandaşının  Je suis Français (Ben Fransızım) derken Fransız   olduğunu söylemesi sorun yaratmazken, bir Türk vatandaşının Türkiyeli   olduğunu söylemesini istemenin nedeni nedir?”

Yazar Özdemir İnce’nin bu konudaki yorumu da şöyledir: “Galya topraklarında Kelt, Flaman, Alzas,   Katalan, Bask, Bröton, Norman vb. halkların yaşamasına karşın bu ülke Fransa   adını almışsa, bunun nedeni Frankların oluşturucu, kurucu ve birleştirici   rolünde aramalıyız. Türklerin Selçuklu ve Osmanlı topraklarında bin yıldır   yüklendiği ve oynadığı rol de işte budur. Bu tarihsel rol, hatır için kimseyle   paylaşılmaz!”

Büyük önder Atatürk  “Ne Mutlu Türküm”  diyerek, sadece bir ırkı değil, kendini Türk   hisseden herkesi Türk  kapsamına almıştır. Burada Türk kimliğinin altında Kürt, Çerkez,   Tatar, Boşnak, Laz, Abaza, Gürcü, Ermeni, Rum, Yahudi alt kimlikleri vardır.

Avrupa Birliği  üyesi  ülkelerin  anayasalarında “Alman”, “Fransız”, “İtalyan”, “Yunan”  kelimelerini  görürüz. Alman ve Alman vatandaşlığı,  Fransız,  Fransız halkı, Fransız vatandaşlığı,  bütün Yunanlar,  Yunan vatandaşı,  Yunan toprağı  gibi kavramlarla  karşılaşıyoruz. Kendi vatandaşını  Türk  olarak niteleyemeyen Türkiye’nin  Batı Trakya’daki ahalinin  Türk  sıfatıyla nitelenmesini yasaklayan Yunanistan’ı eleştirmesi  mümkün mü? Bu durumda Yunanistan’a ses çıkarmamalıyız.

Adı Türkiye olan devletin, tek olan bayrağına  Türk bayrağı  denildiği gibi, tek olan milletine  de  Türk milleti  denir. BUNUN  DÜNYADA TEK BİR İSTİNASI VARDIR. Karayipler’deki Grand Turk (Grand Turk and Caicos-Büyük Türk)  adası. Adanın ne geçmişte ve  günümüzde Türklerle veya Türkiye ile bir ilgisi  yoktur ama adı Büyük Türk’tür. Bu adaya yıllar önce  gittiğimde adının nereden geldiğini yerli halka sordum ama hiçbiri bana doğru cevap veremedi.  

Adaya kim ve neden Büyük Türk ismini vermiştir?  Garip ama bu insanlar adanın  neden böyle bir isim taşıdığını merak  etmiyorlar. Adanın Türkiye ile veya Türklerle bir ilgisi var mı? Şüphesiz doğrudan bir ilgi yok. İngilizler 1700’lerde adayı işgal edince,  kaktüs başını Osmanlı sarığındaki kırmızı renge benzetip (Türk Kafası-Turkish Head)  adayada Grand Turk ismini vermişler.

 Adsız

Avrupa dillerinde “Türk kafası”, “Türk gibi kuvvetli”“Anne Türkler geliyor” gibi deyimler vardır. “Türk kahvesi”, “Türk hamamı”, “Türk mutfağı”, “Türk lokumu” gibi kavramlar da dünyaca bilinmektedir.  Yoğurt, tüm ülkelerde  kullanılan Türkçe bir kelimedir. 1571’den  sonra  Anadolu’dan gelip Kıbrıs’a yerleşmiş olanlara Kıbrıs Türk halkı denilmektedir. Kuzey  Kıbrıs’taki devletin adı  Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’dir.

Habertürk TV’deki  programda bir katılımcının “Türk” yerine “Türkiyeli” denmesini savunması anlamsızdır. Türk ulusu”, “Türk vatandaşı”  ve “Türk” kavramlarını terk edersek başında “Türk” sıfatının yer aldığı resmi kurum ve kuruluşlarımızın isimlerinin değiştirilmesi taleplerinin de gündeme getirilme ihtimalini yok sayabilir miyiz?

Bu durumda Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın ismi Cumhuriyet Merkez Bankası mı olacak?  Ya da Türkiyeli Cumhuriyet Merkez Bankası mı tercih edilecek? Türk yerine Türkiyeli ifadesi kabul edilirse şu komik durumlarla karşılaşmamız kaçınılmazdır: Türkiyeli bayrağı, Türkiyeli Silahlı Kuvvetleri, Türkiyeli Havayolları, Türkiyeli Milli Takımı, Türkiyeli lirası, CNN Türkiyeli,  Jöntürkiyeli,  Kuzey Kıbrıs Türkiyeli Cumhuriyeti, Türkiyeli hamamı, Türkiyeli lokumu, Türkiyeli kahvesi,  Hidayet Türkiyelioğlu, Beyazıt Öztürkiyeli vb.

Yurt dışında “Türk sporcu”, “Türk sanatçı”, “Türk askeri”, “Türk parlamenteri”, “Türk diplomatı” denirken  bundan sonra acaba Türkiyeli sporcu mu diyeceğiz? Galatasaray,  Fenerbahçe, Beşiktaş  ve diğer Türk takımlarının Avrupa’daki maçlarını anlatan yabancı spikerler acaba bu takımlara Türk takımı mı yoksa Türkiyeli takım mı diyecekler? Fatih Terim’e Türkiyeli eski milli takım antrenörü mü diyeceğiz? Tabii ki hayır! (The former Turkish national team coach)

Yabancı kaynaklarda Orhan Pamuk   ünlü “Türk romancısı ” olarak  anılmıyor mu? Almanya’da Hitler’in iktidara gelmesiyle  Nazilerden kaçan, aralarında ünlü hukukçu Prof. Dr. Ernst Hirsh ve  ünlü maliyeci Prof. Dr. Frizt Neumark’ın da  bulunduğu Yahudi asıllı Almanlar ve aileleri, “Türk vatandaşı” olmaları ve “Türküm” dedikleri için  hayatta kalmışlardır. Kürt liderler Mesud Barzani ve Celal Talabani geçmişte  kullandıkları pasaport dolayısıyla  “Türk vatandaşı”  olarak görünmekten, kayıtlara “Türk” olarak geçirilmekten rahatsızlık duymamışlardır.

1992 yılında, Arjantin’in o dönemdeki Cumhurbaşkanı  Carlos Menem  Ankara’ya geldiğinde  Arjantin’deki lakabının  El Turco olduğunu  açıklamıştır. Anne ve babasının Osmanlı devleti zamanında Suriye’de doğup büyüdükleri ve sonradan Arjantin’e göç ettikleri için  Arjantin’de  El Turco  olarak adlandırıldıklarını söylemiştir. Amerikalı “Amerikanım”,  Fransalı “Fransızım”, Almanyalı “Almanım” derken, Türkiye’de  “Türküm” dememek  gaflet ve dalalet değilse nedir?

Andımızda geçen Türk kelimesinin  etnik  kimlikle doğrudan ilgisi  yoktur. Çünkü etnik kimlik; dil, inanç soy, gelenek, kültür  gibi  olgularla belirlenir. Kişinin içine doğduğu ailenin,  kültürel değerlerin ve çevresinin kimlik olarak kendisine bakışıdır.  Burada kriter, grubun kendi kabulü olup, belirleyici faktör  grubu oluşturan  kişilerin  özgür iradeleridir. Bu sebeple ırk, genetik veya biyolojik bir özellik olmayıp, içinde yaşanılan toplumun ve kültür ortamının  durumuna  göre değişebilir.

Güney Amerika halkı;  Mayalar, Afrikalılar, İnkalar,  İspanyollar ve Portekiz  kökenlilerden oluşan melez bir  özellik taşır.  Fakat  kendilerini ülkelerinin ulusal kimlikleriyle tanımlarlar. Türkiye’de Adige, Abaza, Balkar, Karaçay gibi  etnik kökenliler “Çerkez”  alt kimliğine mensuptur. Bu grupları Çerkez üst kimliği altında toplayan, ortak bir coğrafyanın kültürünü paylaşmaları ve Çarlık Rusya’sına karşı verdikleri ortak bağımsızlık savaşıdır.

Milli Mücadelede  ortak kaderi paylaşan Kürtler, Lazlar, Boşnaklar, Çerkezler ve  Tatarlar Türkiye Cumhuriyeti’nin  çatısı altında  üst kimlik olarak “Türklüğü”  benimsemişlerdir. Üst kimlik, bu  alt  kimliklerinin ana kimliği olarak tanımlandığı için  Türklük  kimliğinin  içinde Özbekler, Azeriler, Kırgızlar, Türkmenler, Kazaklar da vardır.

Farklı dili konuşan ve farklı etnik  kimliklere  mensup kişilerin,  vatandaşlık  bilinciyle temsili olarak benimsedikleri üst kimlik, bir anlamda  siyasi  üst kimliktir.  Bu kimlik,  Birleşmiş Milletler’e üye 193 ulus  devlette ülkelerin  kurucu egemen unsurunun kimliğidir.  

Fransa’da Franklar, Almanya’da Germenler, İngiltere’de İngilizler, İtalya’da İtalyanlar, Yunanistan’da Yunanlılar, Bulgaristan’da Bulgarlar, Ermenistan’da Ermeniler, Finlandiya’da Finliler,  Macaristan’da Macarlar, Japonya’da Japonlar, Romanya’da Romenler, Suudi Arabistan’da Araplar, Tacikistan’da Tacikler, Hırvatistan’da Hırvatlar, Türkiye’de Türkler gibi.

Anayasamızın  66’ncı  maddesinde devletimizin adı “Türk Devleti” bu devlete “Vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkese” de “Türk” adı verilmiştir. Buradaki Türk kelimesi,  “etnik” olarak değil,  “vatandaşlık” kavramı üzerinden yapılmıştır. Bu sebeple ayırımcı değil,  tüm etnik grupları aynı şemsiye  altında toplayıcıdır. Vatandaşlık bağı ile bağlanması karşılığında onları  koruyacağını  anayasal olarak taahhüt eder. Bu  devletin adı  Türk Devleti’dir.

Andımızdaki  Türküm  kelimesi;   bir ırka, soya,  kavme   ilişkin  etnik kimliği değil, kendisine vatandaşlık bağı ile bağlanan tüm etnisitelere bir  üst kimlik  kazandıran Türklük  kavramına atıftır. Türk Milleti kavramı, bu sebeple  bir ırktan değil, aynı kaderi paylaşan, aynı coğrafyada yaşayan, birlikte bağımsızlık mücadelesi veren tüm toplulukları kapsar. Türk üst kimliği ile  andımızdaki Türk vurgusundan neden rahatsız olunmaktadır, anlamış değilim.

Danıştay’ın Andımız kararıyla ilgili olarak MEB, “Bu karar kesin değil, hukuki süreç devam ediyor” açıklamasını da gereksiz buluyorum. Çünkü  İstiklal Marşı’nın “Kahraman ırkıma bir gül… Ne bu şiddet, bu celal?” ve “Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal” (yıkılma, yok oluş)satırlarında  “ırk” kelimesi geçmektedir. Bu ırk  Arnavut, Arap, Bulgar ırkı değil Türk ırkıdır. Çünkü kahraman olan Türk ırkıdır. O zaman İstiklal Marşımızı da değiştireceğiz?

Yurt dışında  Türk pasaportu taşıyan herkese  “Türk” diye hitap ederler. Nasıl Alman pasaportu taşıyan birine  biz Alman diyorsak. Türkiyelilik tanımlaması, Türk milletini bölüp parçalamak isteyen belli mihraklar tarafından kullanılmaktadır. Bazı iyi niyetli Türkler de bilmeyerek bu oyuna alet olmaktadırlar. Benim gibi Kırım kökenli düşünür İsmail Gaspıralı’nın  “Dilde Fikirde İşte Birlik”  ülküsünü anlamayanlara 2004 yılında ilk baskısı yapılan   İsmail Bey Gaspıralı İçin” 700 sayfalık kitabı okumalarını öneririm. Böylece, bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunamayacağı gerçeği ile yüzleştikleri zaman gerçeği görebilirler.

Türkiye’de Türkçe konuşulur. Türkiye’de kendini “Türk” hisseden  herkes Türk’tür. Ayrıştırmadan, ötekileştirmeden, kimin hangi etnik kimliğine bakmadan Türkiye Cumhuriyeti  yurttaşlığının ortak adıdır. Bu ortak payda da birleşmek, vatanın bölünmez bütünlüğü için temel şarttır.  

Büyük önder Atatürk, “Ne mutlu Türküm diyene” derken Türk olana değil, “Türküm diyene” diyerek herkesi kapsamıştır.  Yani “Türküm” demek için, Türk olmak, Türk doğmak şart değildir. Hissetmek yeterlidir. Hissediyorsan ve “Türküm” diyorsan, tartışmaya gerek kalmayacaktır.  Fakat “Türküm” demeyenlere de kızılmamalıdır.  İnsanlara zorla hiçbir şeyi kabul ettiremezsiniz. Demeyenlerin de bu ülkede hakları olduğunu kabul etmek gerekir.

Ben Hıncal Uluç’a aynen katılıyorum: Yani bu demokratlık, liberallik ayağına ‘Türküm’ demeyi suç, ayıp haline getirdik nerdeyse.. Yahu ne iştir?. ‘Kürdüm, Lazım, Çerkezim, Rum, Ermeni, Süryaniyim’ dersen liberal, demokrat, ‘Türküm’ dedin mi, faşist oluyorsun bu ülkede. Türküm be. Aslanlar gibi Türküm.”